YAD - Turgut Uyar

Güzel günlerim vardı yağmurlarla ıslanan,
Ve güzel gecelerim masallarla dopdolu.
Her şey, her şey güzeldi, gözyaşı, dünya, zaman,
Böğürtlen topladığım ıssız, tozlu köy yolu,
Güzel günlerim vardı yağmurlarla ıslanan.

Ufacık korumuzda dolaşırdım korkuyla,
Ve Allahı arardım serçe yuvalarında,
Bulamayınca dua yollardım akan suyla,
Göğü bulutlar saran bahar havalarında,
Dolaşırdım ufacık korumuzda korkuyla.

Seyrederdim göklerde her gün büyüyen ayı.
Ve kale duvarından yıkık mezarlıkları,
Bana korkunç bir devi hatırlatan kayayı.
Ve annemin taktığı mavi nazarlıkları,
Seyrederdim göklerde her gün büyüyen ayı.

Odanın ortasında yanan petrol lâmbası,
Ve bazan şimşeklerle aydınlanan geceler.
Bacamızın üstünde duran leylek yuvası,
Ne güzeldi ne güzel masallar, bilmeceler.
Odanın ortasında yanan petrol lâmbası.

Neş'elerim geride kaldı eski günlerde,
Güzel günlerim vardı yağmurlarla ıslanan,
O doğduğum diyarda, o kuru ıssız yerde,
Petrol değil masaldı lâmbalarında yanan
Neş'elerim geride kaldı eski günlerde...

Turgut  Uyar

yaz sıkıntısı

yazın balonu patladı sabahları
güneş ipek ağını ördü içimize
öğlen ağırlığı içimize doladığı
bir pençe dokunur gibi perdelere

öyle gerdi durdu zalimliği
bembeyaz tıraşlı günlerin yüzüne
bir yanına bomboş şişeler dizili
erimiş adamların sıcak gölgeleri

derken bir duman sokuldu ağızlara
sıkıntı tutuşup parladı bir an
uzanıp dokundu hülyalı kadınlara
yakılıp söndürülen sıgaralardan

gidilmemiş yol / The Road Not Taken - Robert Frost - mountain interval

Two roads diverged in a yellow wood,
And sorry I could not travel both
And be one traveler, long I stood
And looked down one as far as I could
To where it bent in the undergrowth;

Then took the other, just as fair,
And having perhaps the better claim
Because it was grassy and wanted wear,
Though as for that the passing there
Had worn them really about the same,

And both that morning equally lay
In leaves no step had trodden black.
Oh, I marked the first for another day!
Yet knowing how way leads on to way
I doubted if I should ever come back.

I shall be telling this with a sigh
Somewhere ages and ages hence:
Two roads diverged in a wood, and I,
I took the one less traveled by,
And that has made all the difference.

Robert Frost
mountain interval, 1916




yol ikiye ayrıldı sararmış bir ormanda
ne yazık seçmeliydim ikisinden birini
sessizce baktım yılan gibi kıvrılan yola
yalnızdım, inceledim, ağaçların altında
uzaklara kıvrılıp yitip gittiği yeri

sonra öteki yola saptım hiç düşünmeden
belki böylesi daha iyiydi bilmiyorum
farklı değildi izler diğer yoldakilerden
belki de çimenlerin güzelliği yüzünden
önceden geçenlerin peşinden gidiyordum

ve sabah tazeliği, yatıyordu sessizce
çiğnenip ezilmemiş yapraklar arasında
belki de dönmeliydim, diğerine bitince
seçilen yol dallanır bilirim gidildikçe
ben de mimledim öbür yolu başka zamana

ağaçların altında ayrılan döne döne
yıllar yılı, feryatla anlatacağım bir bir
ormanda gördüğüm o yol ayrımını size
belki de odur sebep başıma gelenlere
belki de az gidilen yolu seçtiğimdendir

Robert Frost
çeviren: Ali Rıza Arslan

kamp ateşi

gece kurulmuş yanıma

kamp ateşi, yıldızlar

yıldızlar düğüm düğüm

oturup dinlenmek

şimdi uzak bir köyde

söylenen türküler

alev alev bir ruh

dilime kıvrılan

sırtımda ağrıları

eski zamanların

elimde bıçağımla yonttuğum

büyülü bir anı

uyusam...

dinlen diyor deniz

mavim yarın da mavi

yosunum yine yosun

oysa ben şimdiden

kirpiklerime kıvrılan

dalgasını özledim

çocukluğum

yosun tutan duvar, çocukluğum

bir köşe başını dönünce ağaçlar

karşı evlerin sesleri

kışın buz tutar

hafif yokuştur,  sanırsın

her yeri kayar caddelerin

çocukluğun düşmediği yere

yazın düşer gölgelerin

soğuk bir su: sıcak günlerin

hararetini alan ay ışığı

geceleyin delen karanlığı

bir kralın tacında yıldızlar

semboller uçuşur, arabalar

park eder boş arsalara

park eder kiremit taşla

duvarlara çöp adamlar

dokunmak her şeydir, dokunmak:

terli günün ilk gülü

gıcırtıyla açılır bahçe kapısı

sesi tenime sürgülü

yağmur, yine o bilindik kokular

papatya ve kır oyunları ve yağmur

buğusu camlarda durur

beş parmaklı çocukluğun

günler sayısız, uç uca

doyumsuz günler ardı sıra

kahkaha deresi çağıldar

bu küçük ülke atlasında  

Prelüd

yıkık harabelerin içinde gezinirsin
beyaz tüylü bir yaban güvercini gibi
parlayan tüylerin  belirsiz, hatırlatır
geçmişte yaşanılan güzel günlerimizi

seni başka zamanlar kıyısında görürüm
kentlerin uzağında akan ılık derenin
bir yapraktan damlayıp sessizce kaybolursun
ardında tasasız dalgalar bırakarak

sen! yaşam ışığımız, içimizdeki coşku
kırık kalplerimizin üstüne kazılı iz
yükselirsin kedersiz, uzakta, ufka doğru
ışığının altında sanki kölen gibiyiz

daha kaç kez aldanıp peşinden geleceğiz
kaç yenilgi bekliyor bizi yengiden önce
ganimet bildiğimiz kazanımlar gün be gün
solar, kurur, yozlaşır yok olur elimizde?

her nasılsa yazılmış aşk ve ayrılık sonesi

şimdi biraz da eski aşklardan bahsedelim

onlar rüzgâr gibidir perdeleri yoklayan

kör bıçaklar keserken ruhunu dilim dilim

odalarda yok eder kapıları bir duman

beyaz sesler bağırır capcanlı anılarda

kararmış zamanların zehirli dargınlığı

baş dönmesi kalıcı olur ayrılıklarda

saatler çekiştirir, uzatır dalgınlığı

kaybetme korkusuysa esir alır dilleri

konuşmak susmak olur, susmak bir yalan gibi

bir ayrılık olsa da gerçeklerin ederi

bir gün elbet söylersin söylemen gerekeni

şimdi, esti de geçti, unutulur desem de

sevdim, ayrıldım ben de bir zaman birisinden

o beni sevmiş miydi, bilsem de bilmesem de.

yalnızlık uzar gider, yalnızlık perde perde

kapısız odaların içindeki kederde

evler var uçsuz evler, uçurumlu yerlerde