29 Kasım 2009 Pazar

Annabel Lee


ağzında gümüş kaşıkla doğmadı annabel lee
bıraksalardı, gökyüzünden koparıp güneşi
saçına takardı altın bir gürz gibi
annabel lee saçları altın gözleri mavi
güzelliği kuşlarla konuşmasından belli...
derken bir gün, bir öğlesonrası
ormanda camdan tabutunda düşe dalması
ve düşünde kendini besbelli
bir cüce sanması
çaresizliğini mi gösteriyor ki
güzelim annabel lee
gülüşü gülden gözleri nemli


vaktini doldurmuş bir deli
diye kendini
öteleyerek yol açıyorsa
taflanların arasında
üstelik bir elinde ayna bir elinde elma
her gece kendi kapısını çalıyorsa?