23 Ocak 2014 Perşembe

filli replika mezarlığı




şair kuyruğuna girmiş “hüzün ekmeğimdir”
ağladıkça... doyuyor, doyuruyor. doyuyoruz!
bilge bir protein şimdi medeniyet dedikleri
raylı trenlerle hüzne makaslanan katatoni...

hoş sohbetler edeceğiz bu psişik cevherle
nasılsınız, onlar nasıl, sizce nasılım? ya siz?
vahşi coğrafya inleyecek bu doğal kıtada
düşünün ki kalahari çölüne terk edilmişsiniz
ve tek peygamberiniz benim mutlaka, ne dersiniz?

konumuza dönelim, o en güzel dönmeler
bir akşam ekmek alıp eve dönmelerdir
sıradan fırınlarda ne güzel pişer sevda?
gitmeseniz de orda, bir köy var uzakta
hüzünlü türkülere terk ettiğiniz
işte onlar, ama onlar, en çok siz!

hala duruyoruz, akşam, sırada...
şimdi güzel şeylerden bahs’ etmeliyiz mutlaka
ama dursun sevgi denen en yoksul yerimiz
- yahu, geçen gün yine mevlanayım işte, ahaha!
- mevlanayım işte, mevlanasın, mevlana. ne demiştiniz?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder