dağlar ki bir yalnızlık, içimde bölündüğüm…
yaza yaza doyamaz yazanlar yazısına
mavi, sisli yolculuk, henüz geri dönen yok.
kâğıdın beyazından geçen ince patika
ve mâziden yükselen ulaşılmaz bir doruk...
hepsi, hepsi içimde duran ormana kaçtı
harflerde hecelerin ağacını bulmaya
her biri kanat çırpar şimdi her biri ayrı
uzakta kuşlar gibi, kuşlardan da uzağa
sahi içimde bir de boyalı kuşlar vardı
beyaz boyalı kuşlar dağlara götürdüğüm
kanatları sebepsiz hüzünlerle sarardı
kanatları dağlara dolanıp düğüm düğüm
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder