Ben niye uyandım bu saatte

Ben niye uyandım bu saatte. pencere yine açık, ışık da açık kalmış, amanın olamaz facebook da açık kalmış. Korktuğum şey benim de mi başıma geliyor, facebookla yatıp facebookla kalkıyorum artık. günler arap kervanı gibi gözümün önünden geçip gidiyor, ne bir tad, ne bir doku bırakmadan. Cemil Meriç'i neden hatırlıyorum tekrar, oysa bana hatırlattıkları yüzünden onu umursamama kuyumun dibine göndermiştim. O kadar dirençli mi çıktı, o soğuk ve karanlık suyun derinlerinden sesini duyuracak kadar güçlü bir izlenim mi bırakmış bende?  

Korkuyorum facebook, korkuyorum twitter. n'olur benimle yatın bu gece, yalnız kalmak istemiyorum...